۱. نماز، بالاترین وقت ملاقات و استحضار و حضور در محضر خدا است... نماز برای خضوع و خشوع جعل شده است با همه مراتب خضوع و خشوع. [در محضر بهجت:1/222]
2. نماز، جامی است از اَلَذّ لذایذ [لذّت بخش ترین لذتها] که چنین خمری خوشگوار در عالمِ وجود نیست! [در محضر بهجت:1/222]
3. نماز، اعظم مظاهر عبودیّت است که در آن، توجه به حقّ می شود. [در محضر بهجت:2/377]
ادامه مطلب ..." یا بنی اقم الصلوه وامر بالمعروف وانه عن المنکر"(لقمان/ 17)
پسر من نمازرا بپادار وامر به معروف ونهی ازمنکرکن.
نکته جالبی که در آیه آخر وجود دارد اینست که معمولادرکنارنمازسفارش به زکات می شودولی چون در این آیه مخاطب فرزند لقمان (ع) است و نوجوانان معمولااندوخته مالی چندانی ندارند؛ دراین آیه درکنارسفارش به امر به معروف ونهی ازمنکرسفارش شده است.
از آیات قرآن کریم استفاده می شود همانطوری که مسلمانان مکلف به انجام واجبات و ترک محرمات هستند همچنین یهودیان و مسیحیان و تمام کسانیکه ادعای دین و مذهبی دارند موظف به انجام احکامی مثل نماز و روزه و دادن زکات می باشند. زیرا هدف هر پیامبری نشر معارف الهی و توجه مردم به توحید و معاد و تزکیه و تربیت آنها و اداره جامعه بر اساس قانون یکتاپرستی بوده است. و این اهداف تحققش امکان ندارد مگر آنکه آن پیامبر قانون حضرت حق که انجام واجبات و ترک محرمات است در جامعه پیاده نماید که نماز خواندن و روزه گرفتن و دادن زکات و سرو سامان دادن به اقتصاد جامعه بخشی از آن دستورات خداوند است.
اگرچه این احکام و قوانین که از جانب حضرت حق توسط انبیاء به مردم ابلاغ شده از نظر کم و کیف یکسان نبوده و بنا بر شرایط زمان و مکان و پیشرفت بشر و بر حسب خوی و خلق او تغییر می یافت, و هرچه بشر رشد و تکامل بیشتری توسط انبیاء پیدا می کرد به همان میزان قوانین الهی جامع تر از قبل توسط پیامبر بعدی آورده می شد که جامع ترین قانون الهی بوسیله خاتم الانبیاء حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم برای سعادت تمام مردم جهان آورده شد. برای اثبات این موضوع غیر از دلیل عقلی که ذکر شد دهها آیه و حدیث وجود دارد به بعضی از آیات توجه فرمایید:
آیه اول:
«وجعلناهم ائمة یهدون بامرنا و اوحینا الیهم فعل الخیرات و اقام الصلوة و ایتاء الزکوة و کانوا لنا عابدین.»
ما انبیاء را امام و رهبر مردم قرار دادیم و به فرمان ما هدایت می کردند, به انها انجام کار خیر را و برپاداشتن نماز و ادای زکات و همگی فقط ما را عبادت می کردند.
«انبیاء: آیه 73. و از اِه 13 , سوره شوری و آیات 83, 84, 177, 183 بقره و آیات 12, 45, 66, مائده و... استفاده می شود انبیاء : نه تنها در اصول بلکه در بسیاری از فروع مشترک بودند.»
ادامه مطلب ...1- روح و اساس و هدف و پایه و
مقدمه و نتیجه و بالاخره فلسفه نماز همان یاد خدا است، همان ذکر الله است
البته ذکری که مقدمه فکر و فکری که انگیزه عمل بوده باشد، چنانکه در حدیثی
از امام صادق (ع) آمده است که در تفسیر جمله «ولذکر الله اکبر» فرمود: «ذکر
الله عند ما احل و حرم»یاد خدا کردن به هنگام انجام حلال و حرام ( یعنی به
یاد خدا بیفتد به سراغ حلال برود و از حرام چشم بپوشد(
2- نماز وسیله
شست وشوی از گناهان و مغفرت و آمرزش الهی است چرا که خواه ناخواه نماز
انسان را دعوت به توبه و اصلاح گذشته می کند، لذا در حدیثی می خوانیم:
پیامبر (ص) از یاران خود سوال کرد: اگر بر در خانه یکی از شما نهری از آب
صاف و پاکیزه باشد و در هر روز پنج بار خود را در آن شست وشو دهد، آیا چیزی
از آلودگی و کثافت در بدن او می ماند؟ در پاسخ عرض کردند: نه، فرمود: نماز
درست همانند این آب جاری است، هر زمان که انسان نمازی می خواند گناهانی که
در میان دو نماز انجام شده است از میان می رود و به این ترتیب جراحاتی که
بر روح و جان انسان از گناه می نشیند، با مرهم نماز التیام می یابد و
زنگارهایی که بر قلب می نشیند زدوده می شود.
3- نماز سدی در برابر
گناهان آینده است، چرا که روح ایمان را در انسان تقویت می کند و نهال تقوا
را در دل پرورش می دهد و می دانیم ایمان و تقوا نیرومندترین سد در برابر
گناه است و این همان چیزی است که در آیه فوق به عنوان نهی از فحشا و منکر
بیان شده است و همان است که در احادیث متعددی می خوانیم: افراد گناهکاری
بودند که شرح حال آنها را برای پیشوایان اسلام بیان کردند، فرمودند: غم
مخورید، نماز آنها را اصلاح می کند و کرد.
گرچه نماز چیزی نیست که فلسفه اش بر
کسی مخفی باشد، ولی دقت در متون آیات و روایات اسلامی ما را به نکات
بیشتری در این زمینه رهنمون می گردد:
1. روح و اساس و هدف و پایه و
مقدمه و نتیجه و بالاخره فلسفه نماز همان یاد خدا است, همان « ذکر الله »
است که در آیهی فوق به عنوان برترین بیان شده است.
البته ذکری که مقدمه
ی فکر, و فکری که انگیزه عمل بوده باشد, چنانکه در حدیثی از امام صادق ـ
علیه السّلام ـ آمده است که در تفسیر جمله ی و لذکر الله اکبر فرمود: ذکرا
لله عند ما احل و حرم « یاد خدا کردن به هنگام انجام حلال و حرام »
(یعنی به یاد خدا بیفتد به سراغ حلال برود و از حرام چشم بپوشد.)[1]
2.
نماز وسیله ی شستشوی از گناهان و مغفرت و آمرزش الهی است چرا که خواه
ناخواه نماز انسان را دعوت به توبه و اصلاح گذشته می کند, لذا در حدیثی می
خوانیم: پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله و سلم ـ از یاران خود سؤال کرد: لو
کان علی باب دار الحد کم نهر و اغتسل فی کل یوم منه خمس مرات اکان یبقی فی
جسه من الدرن شیء؟ قلت لا, قال: فان مثل الصلاه کمثل النهر الجاری کلما صلی
کفرت ما بینهما من الذنوب: « اگر بر در خانه یکی از شما نهری از آب صاف و
پاکیزه باشد و در هر روز پپنج بار خود را در آن شستشو دهد, آیا چیزی از
آلودگی و کثافت در بدن او می ماند؟».
در پاسخ عرض کردند: نه, فرمود: «
نماز درست همانند این آب جاری است, هر زمان که انسان نمازی می خواند
گناهانی که در میان دو نماز انجام شده است از میان می رود»[2]
و به این
ترتیب جراحاتی که بر روح و جان انسان از گناه می نشیند, با مرهم نماز
التیام می یابد و زنگارهائی که بر قلب می نشیند زدوده می شود.
3. نماز
سدی در برابر گناهان آینده است, چرا که روح ایمان را در انسان تقویت می
کند, و نهال تقوی را در دل پرورش می دهد, و می دانیم « ایمان » و « تقوی »
نیرومند ترین سد دربرابر گناهان است, و این همان چیزی است که در آیه ی فوق
به عنوان نهی از فحشاء و منکر بیان شده است , و همان است که در احادیث
متعددی می خوانیم : افراد گناهکاری بودند که شرح حال آنها را برای پیشوایان
اسلام بیان کردند فرمودند: غم مخورید, نماز آنها را اصلاح می کند و کرد.
ادامه مطلب ...
1. نماز جماعت؛ اولین تشکل اجتماعی اسلام
اولین حکم شرعی که از سوی خداوند بر پیامبر و مسلمین تشریع گردید، نماز بود و اولین نماز تاریخ اسلام با حضور سه نفر در روز دوم بعثت، به جماعت برگزار شد. به این ترتیب پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) و حضرت خدیجه(س)، نخستین تشکل اجتماعی اسلام را حول محور عبودیت و نماز، شکل دادند.
اینکه اولین بروز و ظهور عملی اسلام، نماز جماعت قرار داده شده است حکایت از اهتمام فوق العاده اسلام به اتحاد و یکپارچگی و انسجام مسلمین برای اقامه کلمه توحید و نفی تمام مظاهر کفر و شرک و نفاق حکایت می کند؛ زیرا نماز جماعت هم شامل اقرار همگانی به توحید است و با شرط قصد قربت در آن اخلاص در توحید محقق می شود، هم نفی و مبارزه عملی با کفر و شرک است و با صیغه متکلم مع الغیر در «إیّاک نعبُد و ایّاک نستعین ...» این حقیقت متجلی می شود و هم نفی نفاق است چرا که مهم ترین ریشه و روش منافق، دوری از اجتماع اهل ایمان و برهم زدن وحدت و انسجام است که التزام به جماعت در پنج وقتِ نماز این روحیه را در هم می شکند.
اصل تشریع نمازهای یومیه به جماعت بوده و نماز فرادی، رخصت است لذا برخی فرقه های اسلام - حنابله - جماعت را در نمازهای یومیه واجب می دانند و سایر فرقه ها، مستحب مؤکد. از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است که فرمودند: «مَن سَمِعَ النّدآءَ فارِغاً صحیحاً فلَم یُجِب فلاصلاةَ له»
ادامه مطلب ...حضرت علی (ع) میفرماید: به راستی انسان متعهد و مؤمن واقعی، وقتی به نماز میایستد، همانا جسم و لباس و هر چه که در اطرافش قرار گرفته تسبیح میگویند؛ و در حقیقت با او به حمد و ثنای خدا مشغول میشوند.
گویند: یکی از بندگان راستین خدا (شاید میر فندرسکی) در حجره نیمههای شب به ذکر «لا اله الا الله»میپرداخت؛ آنقدر با حقیقت بود که وقتی ذکر «لا اله» میگفت و نفی معبود میکرد، تاریکی و ظلمت فضای اطاقش را فرا میگرفت؛ و هنگامی که «الا الله» میگفت و اثبات وجود «الله» و معبود واقعی میکرد، فضای اطاقش روشن و نورانی میگشت.
آیا شما هم بعد از نماز احساس میکنید بار سنگینی از دوشتان برداشته شد؟!
وَ کان علىٌ اِذا حَضرَ وَقتُ الصلوةِ یَتَمَلمَلُ وَ یَتَزَلزَلُ فَیُقالُ لَهُ مَا لَکَ یَا اَمیرَ المُومِنین؟!
فَیَقولُ عَلیهِ السَلام: جَاء وَقتُ اَمانَةٍ عَرضَها اللهُ عَلَى السَمواتِ وَ الارضِ وَ الجِبالِ فَاَبَینَ اَن یَحمِلنَها وَ اَشفَقنَ مِنها .
هنگامى که وقت نماز فرا مى رسید امیر المؤمنین علیه السلام مضطرب شده تنش به لرزه مىافتاد و وقتی میگفتند : چه شده است که چنین منقلب هستید؟
می فرمود : وقت امانتى فرا رسیده است که آسمانها و زمین و کوهها آن را بر نتافتند و زیر بار آن نرفتند. امیرمؤمنان علی (ع) هم مثل خیلی ها بعد از نماز یک نفس راحت میکشید اما آن کجا و این نفسی که بعضی از ما میکشند کجا !
حضرت علی (ع) از اینکه حق عبادت را بجا آورده و دیگران از اینکه از دست نماز راحت شدند ! کاش ما هم مثل علی (ع) میشدیم!
راستی آرزو که بر جوانان عیب نیست. پس من از طرف همه آرزو میکنم شما هم آمین بگویید:
خدایا به حق علی علیه السلام ، کام ما را چون او ، به شهد نماز شیرین کن ،
آمین یا رب العالمین !
(محجۀ البیضاء ، ج 1 ، ص 378)
مقاومسازی شخصیت و هویت انسان یکی از آثار عمده نماز است و انسان در سایه نماز، اهل کرامت میشود.
این نماز علاوه بر احکام فقهی و ظاهری، آداب و اسراری دارد که آشنایی با آنها انسان را بیشتر با حقیقت نماز پیوند داده و قلبش را بهتر به سوی نماز سوق میدهد.