احادیث نماز

حق سجود

امام صادق (ع ) : ما خسر و الله من اتی بحقیقة السجود و لو کان فی العمر مرة واحدة

به خدا قسم کسی که حق سجود را به جای آورد و سجده حقیقی  کند به هیچ عنوان زیان متوجه او نشود، اگر چه در تمام مدت عمر چنین سجودی را یک بار به جای  آورد.

( بحار الانوار، ج ,85 ص 136 )

سجده نزدیکترین حالت

امام صادق (ع ) :اقرب ما یکون العبد الی الله -عز و جل - و هو ساجد، قال الله - عز وجل - : "و اسجد و اقترب "

نزدیکترین حالت بنده به خداوند بزرگ وقتی است که در سجده است خداوندفرمود: سجده کن وتقرب جوی ".

( روضة المتقین ، ج 2، ص 38 )

معراج مؤمن 

پیامبر (ص ) : الصلوة ، معراج المؤمن

نماز، معراج مؤمن است .

( کشف الاسرار، ج 2، ص .676 سرالصلوة ، ص 7، اعتقادات مجلسی ، ص 29 )

نماز نور مؤمن

پیامبر (ص ) : الصلوة نور المؤمن

نماز نور مؤمن است .

( شهاب الاخبار، ص .50 نهج الفصاحه ، ص 396 )

دلنوشته و متن ادبی:ستایش تو را که در وصف نگنجی

خداوندا!

تو بودی ، تو بودی پیش از همه ، هیچ نبود تو بودی . تو بودی و به همه بودن بخشیدی و همه را ، بی هیچ پیشینه ای آفریدی.

خدایا!

تو برتر و بزرگواری ، تو خدای یکتایی ، خدایی که جز او آفریننده و یاری دهنده ای نیست. امر تو بر همه غالب است و علم تو در همه نافذ.تدبیر تو بی نظیر است و وعده ات راست. گفته ی تو حق است و حکم تو بر عدل.کلامت راهنماست و وحی تو روشنی بخش. گستره ی رحمت و مهربانی ات فراخ و فراگیر است وگذشت و بخششت بزرگ و پردامنه. رشته ی پیوند به تو محکم و استوار است و امکان یاری ات فراهم. آنکه در پناه توست ارجمند و عزیز است ، در حالی که قهر و خشم تو نیز ، سخت و شدید است.

ستایش تو را که در وصف نگنجی

ستایش توراست که جز تو خدایی نیست ، فرمانروایی که هم فرمانروایی اش آشکار است و هم فرمانروایی حق اوست.خدایی که بی نیاز به کمک کسی یا مشورت گرفتن از خلق ،امر جهان را تدبیر می کند.خداوندا ! تو اولی بی آنکه در وصف بیایی و آخری که بعد از فنای خلق ، فقط تو می مانی . مقام پررودگاری ات عظیم است. زمین و آسمان از تو روشنی می گیرند و به فرمان تو برپایند.

خدایا! آنچه را که تو فرونهی ، هیچ کس نمی تواند بالا برد و آنکه را تو بالا بری ؛ کس نتواند پایین آورد. نه آنکه تو عزتش بخشیده ای ، خوار شود و نه هرکه تو خوارش کرده ای ، رنگ عزت ببیند.

پروردگارا! تو بودی ، پیش از آنکه آسمانی بنا شده و زمینی گسترده باشد یا خورشیدی تابیده و ماهی درخشیده یا شبی تاریک و روزی روشن باشد.تو بودی پیش از آنکه بادی بوزد و ابری ببارد.

ترجمه آزاد از دعای یستشیر که از پیامبر گرامی اسلام نقل شده است.

دروازه های صبح را باز کن

خداوندا! ای که زبان صبح را با نطقی روشن باز کرده و پاره های شب تاریک را از آسمان رانده و هستی را با برنامه ای معین به گردش در آورده و خورشید را فروزندگی بخشیده و با وجودت ، راه دستیابی به خود را فراهم کرده ای!

خدایا! دروازه های صبح را با کلید مهربانی ات به روی ما باز کن.

پرردگارا! با سر انگشتان امید بر در رحمت تو می کوبم ، به تو روی می آورم و از تو می خواهم که روزم را با صبحی آکنده از نور هدایت و سلامتی دین و دنیا آغاز کنی و با پوششی نگه دارنده از دشمنی ها و خطاها به شام برسانی که تو به هر کاری توانایی.

ترجمه قسمتی از دعای صباح حضرت امیرالمومنین(ع)

مرا به حاجتم برسان

نه من و نه تو و نه هیچ کس دیگر از فردای خودش با خبر نیست. هیچ کس نمی داند امروز که در نهایت شادمانی است ، امروز لباس سلامتی به تن دارد و امروز که نعمت ها دورش را گرفته اند ، تا چند روز دیگر دوام خواهند آورد. خدا بهتر از هرکس می داند که سکه ی زندگی ما چند طرف دارد و سیب گردان روزگار چه رنگ هایی را به ما نشان خواهد داد. به همین خاطر ، پیامبر (ص) و اولادش را برای ما فرستاد تا در مواقع خطر دستمان را بگیرند و چراغ راهمان باشند. یکی از این راه ها خواندن دعاست.امام موسی کاظم (ع) دعایی را به یارانشان یاد دادند که هنگام گرفتاری و حاجتمندی به دادشان برسد و کلید صندوقچه ی حاجاتشان باشد. این دعا به " دعای سریع الاجابه " شهرت دارد.

* خدایا ! مطمئن ترین ریسمان رسیدن به تو را که همان توحید است ، چنگ زده ام و اعتراف می کنم که فقط تو لایق و سزاوار پرستشی. از هر چه توجه به غیر توست دست کشیده ام و به هر وسوسه و انگیزه ی کفرآمیز شیطان پشت کرده ام.

* پروردگارا ! من در مسیری قرار گرفته ام که ابتدای آن با عشق و اعتقاد به یگانگی تو شروع شده و انتهایش به گریز از هرچه غیر توست ، منتهی می شود.

خاطرات نماز

گدایی در شب بهتر است!

مقدمه:

شیخ جعفر کاشف الغطا, فقیه بزرگ و مجتهد وارسته در عصر خویش بوده است(معاصر با فتحعلی شاه، حدود 200 سال قبل) وی شاگردان بسیارى تربیت کـرده اسـت؛ سـیـد جواد صاحب مفتاح الکرامة و شیخ محمد حسن صاحب جواهر الکلام از جمله شـاگـردان اویـند. او چهار پسر داشته که هر چهار تن ازفقها بوده اند. کاشف الغطا در فقه نظریات دقیق و عمیقى داشته و از او به عظمت یاد مى شود. متن زیر از احوالات آموزنده این فقیه وارسته حکایت می کند.

گدای نیمه شب باش

در حالات مرحوم شیخ جعفر کبیر کاشف الغطاء که از بزرگانِ علما در قرن سیزدهم و ساکن نجف اشرف بوده، آمده است:

در یکی از شب ها برای «تهجّد» برخاست، فرزند جوانش را از خواب بیدار کرد و فرمود: برخیز به حرم مطهّر مشرّف شده و در آن جا نماز بخوانیم. فرزند جوان که برخاستن از خواب در آن ساعتِ شب برایش دشوار بود، در مقام اعتذار برآمد و گفت: من فعلاً مهیّا نیستم شما منتظر من نشوید؛ بعداً مشرّف می شوم.

فرمود: نه، من این جا ایستاده ام؛ مهیّا شو که با هم برویم. آقازاده، بناچار از جا برخاست و وضو ساخت و با هم راه افتادند. کنار درِ صحنِ مطهّر که رسیدند آنجا مرد فقیری را دیدند که نشسته و دست نیاز به طرف مردم دراز کرده است. آن عالم بزرگوار ایستاد و به فرزندش فرمود: این شخص در این وقتِ شب برای چه این جا نشسته است؟ گفته: برای تکدّی از مردم.

فرمود: آیا چه مقدار ممکن است از رهگذاران، عاید او گردد؟ گفت: احتمالاً یک تومان (به پول آن زمان). مرحوم کاشف الغطاء فرمود: فرزندم! درست فکر کن و ببین این آدم برای مبلغ بسیار اندک و کم ارزش دنیا (آن هم محتمل)، در این وقت شب از خواب و آسایش خود دست برداشت و آمد در این گوشه نشست و دست تذلّل به سوی مردم دراز کرده است. آیا تو، به اندازه ی این شخص، به وعده های خدا درباره ی شب خیزان و متهجّدان اعتماد نداری که فرموده است: «فَلا تَعلَمُ نَفسٌ مَّا أُخفِیَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعیُنٍ» - هیچ کس نمی داند چه پاداش های مهمّی که مایه ی روشنی چشم هاست برای آنها نهفته شده –(سجده/17).

گفته اند آن فرزند جوان از شنیدن این گفتار پدرِ زنده دل خود چنان تکان خورد و تنبّه یافت که تا آخر عمر از شرف و سعادت بیداری آخر شب برخوردار بود و نماز شبش ترک نشد.

منبع: شب مردان خدا، ص 44-45